Hayat herkese bir şeyler anlatıyor, tabi anlayabilene. Bende bugün hayatla dertleştim biraz. Bana dediki, Otur yanıma ve beni iyice dinle,
Şu an üzerinde yürüdüğün topraklar kimleri, kimleri gezdirmedi üzerinde, sakın sen kendini bir halt zannedip kibirlenme, gururlanma.
Gönüllere gir, gönül kırma, sevgiyide, saygıyı da ölçülü kullan. Kimseyi iç yüzünü bilmeden yargılama, çiçekleri ezme, hayvanları sev, ticaretinde, siyasetinde doğru biri ol. Yanlış insanlar ile yanlış yolda yürüme yorulursun.
Hayat anlatmaya devam etti,
Cebinde olmasa da yüreğinden ver, menfaati için yapmayacağı fedakârlık kalmayanları ibretle izle. Yunus Emre gibi, Mevlânâ gibi mütevazi ol. Kovulacağını bildiğin bir Gönül’e zorla girmeye çalışma, bahara katkın olsun istiyorsan çiçek aç.
Haklısın be hayat dedim,
Öyle yaşayıp öyle yaşlanmak gerek.
Çünkü,
Sessiz bir nehir gibi, Sende bende, akıp gidiyoruz bir meçhule doğru.
